Текстот е превземен од ЦивилМедиа.
После долги години упорно тонење на скалата на „Репортери без граници“ за квалитетот и состојбите со и во македонските медиуми, годинава е направен пресврт: се искачивме скромни две места на тој рејтинг. Подобрувањето на позицијата е безначајно, од 111-то на 109-то место. Но, промената на трендот – наместо надолу, нагоре – е она што е важно.
Годинава тој угорен тренд треба да се стабилизира и да се забрза, па идната година скокот да биде меѓу пет и десет места на меѓународното скалило за медиумските слободи и за медиумските состојби во светот. Друг резултат во иднина би можел да се интерпретира како неуспех.
Но, за таа задача, за разлика од многу мои колеги, не мислам дека Владата е онаа која е единствена, па дури ни пресудно надлежна. Всушност, ако власта и државата можат да бидат главниот фактор за влошување на состојбите со медиумите во која било земја, нивната улога за подобрување на медиумските состојби не е неважна, но е далеку поограничена. Изброени се формалните области во кои се очекува коректно функционирање на државата во медиумскиот систем.
Целата колумна на Сашо Орданоски за ЦивилМедиа прочитајте ја ТУКА.