„Државава нема да биде добро место за живеење за никого, доколку не ја направиме да биде добро место за живеење за секого.“
Ова не е изјава на некој македонски политичар во изминатите триесетина години, туку на американскиот претседател Теодор Рузвелт, таму негде од пред 120-тина години. Па, и најстарата демократија со пишан устав во светот, САД, знаеме, 234 години секојдневно се бори да го достигне идеалот на својот 26-ти претседател Рузвелт. И не им оди лесно.
Нашите 30 години независност, што ги славиме на овој 8-ми Септемрви, се добар повод за да се потсетиме каде бевме и до каде стигнавме. Има многумина кои ги паметат бурните и опасни настани од пред триесетина години, со воено-политичката драма од распадот на некогашната југословенска федерација. Многу од важните актери на тие настани се починати (како Киро Глигоров и Никола Кљусев, на пример, но и дел од првиот собраниски состав и клучни луѓе од тогашните партиски раководства); други се живи, но и овој важен јубилеј ќе го премолчат (како Бранко Црвенковски, на пример); сепак, неколкумина важни и директни учесници во настаните (како Стојан Андов и Љубчо Георгиевски) во своите изјави деновиве со право контекстот на нашата триесетгодишна независност го „бојат“ позитивно.
Целата колумна на Сашо Орданоски за Цивил Медиа на следниот ЛИНК.