Српската старлета утрово се разбуди во бело. И во бела танга и во бела постелнина. Откако се свести од слатките сништа, најпрвин се исправи и добро се протегна, за да ги размрда мускулите на целото тело…
Потоа сакаше да го поднамести креветот, ама така некако мамурна, седната на коленици, се премисли, па реши уште малку да си полежи…
… Да се одмори од спиењето… Или можеби од нешто друго? Па се сврте наопаку, со нозете на перницата, се испружи колку што е долга, ја потпре главата со раката, и со молчелив поглед нагласи дека вака изгледа… рајот!
Можеби… Само што остана неразјаснето едно прашање до крај: „Кој ли му ја тутка постелнината на порочниот ангел, во неговиот рај?“