Има ли градоначалникот на Општина Центар Саша Богдановиќ – Српче право на приватност за тоа како, со кого и каде ја прави својата свадба?
Има. Доколку не сака да остане и понатаму во политиката.
Во спротивно, доколку има намера, на пример, да се кандидира за повторен мандат на својата функција во Општина Центар, неговата неодамнешна свадбена веселба претставува класично политичко самоубиство во присуство на свадбарските камери.
Бидејќи во политиката, дури и за време на свадба – а особено во време на социјални медиуми – се внимава на тоа не само со кого се жените (!), туку и каде ја правите венчавката, кои песни се пеат на веселбата, кои попови ве венчаваат и кои барјаци се вејат. Многу од виденото, најблаго речено, не е во согласност со политиките на неговата партија.
Кога сте политичар, тие приватни настани говорат повеќе за вашата политичка определба, отколку што говорите вие во работното време пред камери. Во политиката, за време на вашата свадбена веселба, вие сте одговорен и за однесувањето на сватовите и за изборот на репертоарот на оркестарот, а и за тоа кој носи маска на свадбата, па макар таа и да не се одржува во Македонија. Кога сте политичар, приватноста ви почнува само од прагот на спалната соба – а и тоа не е сосема безусловно!
Впрочем, да не одиме подалеку од Македонија: и снимките од приватниот избор на теретана на лидерот на опозицијата Мицкоски, во време на корона, му создаде големи главоболки во јавноста; за толкувањето на приватните, тајно снимени, кафеански разговори на Заев, не така одамна, истрошивме недели и месеци во политички дебати и обиди за негова дискредитација. Па, режимот на Груевски падна од власт бидејќи излезе на површина во јавноста една „депонија“ од приватна комуникација меѓу политичарите – и заради тоа што е незаконски снимана, но и заради голем дел од нејзината изговорена содржина. И самиот Богдановиќ беше на демонстрациите на Шарената револуција заради таа монументална правно-политичка индискреција.
Целата колумна на Сашо Орданоски за Цивил Медиа на следниот ЛИНК.