Според унгарски експерти со кои комуницираше Рацин.мк, во последните години Орбан вложува значителен напор и унгарски јавни пари во градењето сојузи не преку институции, туку со политички лидери и партии во други земји, главно врз основа на заедничката идеологија и меѓусебните политички интереси, за да создаде соодветна надворешна политичка средина за да се спротивстави на критиките за уривање на владеењето на правото и за системската корупција во Унгарија. Западен Балкан има своја улога во оваа стратегија…
Соња ТАНЕСКА
Од 2010 година, откако Виктор Орбан стана премиер на Унгарија, политиката на земјата кон Западен Балкан стана проактивна. Регионот зазеде важно место во надворешнополитичките приоритети на Будимпешта, а Унгарија се смета за „важен актер“ во регионот. Со години главен партнер на Будимпешта е Србија, а во помала мера Босна и Херцеговина, Црна Гора и Северна Македонија. Унгарија одржува минимални контакти со Албанија и Косово, но во сите овие земји пред се има медиумско влијание и сопственост на голем број медиуми како и сомнителни инвестиции пред сѐ од луѓе за кои има сомнежи за корупција.
Орбан е на власт 14 години и 14 години е некако невозможно тој да биде изолиран, најмногу поради врските со автократските лидери во светот. Милијарди евра од ЕУ исчезнаа низ корумпирани канали, а Орбан редовно си даваше подароци себеси и на своите најблиски – од неговиот зет преку неговиот школски другар до заслужните партиски пријатели. Парите од Брисел беа замрзнувани предоцна и повторно одмрзнувани прерано. И предолго Орбан беше во можност да ги продава милијардите како потврда за својата демонтажа на демократијата во топлото гнездо на европското демо-христијанско партиско семејство, а на негативните листи на Транспаренси Интернешнал оваа земја убедливо е на првото место.
Бројни анализи укажуваат дека за Унгарија приоритет се сопствените интереси, а не вистинските достигнувања на земјите кандидати за членство во ЕУ. Со текот на времето, Будимпешта стана, ако не регионален лидер, тогаш „моќен мотор“ на европската интеграција, но само до степен до кој е во согласност со интересите на Унгарија.
Целата колумна на Соња Танеска за Рацин на следниов ЛИНК.