Секое моторно движење започнува во мозокот, а исто така и пливачките движења, без разлика дали се работи за краул, градно или грбно. За да може телото да биде стабилно во водата, мозокот мора брзо да ги обработи сите телесни сигнали испратени од нервите за положбата на телото во вселената, со цел да генерира нови импулси за движења од оваа информација.
Ова е потешко во пливање отколку во трчање или возење велосипед, бидејќи нема цврста површина. Пливачките движења се исто така сложени и бараат добра координација за да се движите брзо и да не потонете.
Постојат неколку мали студии кои укажуваат дека пливањето ја подобрува функцијата на мозокот и придонесува за менталното здравје.
Храна за мозочните клетки
Зголемениот проток на крв во мозокот, исто така, доведува до формирање на посебен фактор на раст, „невротрофичен фактор добиен од мозокот“, или скратено „BDNF“, овој протеин делува како храна за мозокот, вели невробиологот Мартин Корте од Техничкиот универзитет во Брауншвајг.
Тој не само што ги штити постоечките нервни клетки и синапсите – односно врските помеѓу нервните клетки кои му се потребни на мозокот за да пренесува сигнали, туку и го поттикнува создавањето на нови врски. Колку повеќе „BDNF“, толку подобро функционираат логично и апстрактно размислување, организациско размислување и меморија.
Пливањето го намалува ризикот од Алцхајмерова болест
Овие нови врски можат да го потиснат процесот на стареење, вели невробиологот Корте. Од една страна, се создава резерва од синапси кои мозокот може да ги користи кога другите не успеваат. Од друга страна, спортовите – особено интензивните спортови како пливањето – ја поттикнуваат циркулацијата. Ова не само што го подобрува снабдувањето со хранливи материи, туку и го стимулира отстранувањето на наслагите. Истражувачот од Брауншвајг нагласува: пливањето не може целосно да го елиминира ризикот од Алцхајмерова болест, но може да го намали.
Покрај тоа, во хипокампусот се формираат нови нервни клетки. Оваа мозочна структура, која го добила името „морски коњ“ поради својата форма, е важна за преминот од краткорочна во долгорочна меморија. Овде се проверува содржината на краткорочната меморија и дали е доволно значајна, складирани во долгорочна меморија, од каде подоцна може да се извлечат Хипокампусот има корист и од физичката активност, особено кога се активираат големи мускулни групи, како што е случајот со пливањето.
Го подобрува расположението
Пливањето, како и другите спортови – доведува до ослободување на серотонин. Серотонинот е невротрансмитер, влијае на перцепцијата на болката, на ритамот на спиење и будење – и на расположението. Пливањето, сепак, е особено релаксирачко, бидејќи треба да се концентрирате на движењата за да не ја голтнете водата, вели Брита Булман, докторка и екстремна пливачка од Росток. Фокусирањето на мазни движења насочени кон целта го тренира вниманието – пливачот е целосно во сегашниот момент. Негативните мисли исчезнуваат.
Редовно и континуирано
За да се осигура дека пливањето има позитивен ефект врз функцијата на мозокот, невробиологот Мартин Корте препорачува три до четири тренинзи неделно. Но, во исто време тој нагласува: треба да вежбате во вода, треба да вложите напор. Потоа 20 минути се доволни. За споредба: 40 минути трчање или дури 60 минути возење велосипед се неопходни за истиот ефект. До тој степен, пливањето е многу ефикасен метод за тренирање на мозокот, вели Корте.
Спортови на вода дури и ако имате проблеми со срцето
Дури и луѓето со срцеви проблеми можат да имаат корист од вежбањето во вода, доколку следат одредени мерки на претпазливост и прво добијат зелено светло од својот лекар за умерено вежбање.
Германската фондација за срце препорачува полека да влегувате во водата и да не излегувате нагло, за циркулацијата да се прилагоди на притисокот на водата. Тоа е затоа што хидростатичкиот притисок предизвикува крвта да се турка од деловите на телото подлабоко во водата до горните делови на телото. Кога ќе излезете од водата, крвта се враќа во нозете и карлицата, а крвниот притисок благо опаѓа. Ова може да доведе до забрзано чукање на срцето и вртоглавица.
Спортските групи за срцеви пациенти обично тренираат само во вода до половината, пациентите имаат цврста поддршка, која обезбедува сигурност. Водата го олеснува и стоењето на едната нога, трчањето наназад или скокот: она што не функционира во теретана, работи во базен, според искуството на Брита Булман, која води група за срцеви пациенти во Росток.
За нив водата е и поддршка и отпор. Движењата против притисокот на водата се отежнати, па мускулите се повеќе вклучени. И долгорочно го тренира срцето и циркулацијата. Покрај тоа, зглобовите, дисковите и пршлените значително се олеснуваат. Според тоа, пливањето е вежба за целото тело – од глава до пети и на која било возраст.