Колку што е познато ВМРО ДПМНЕ уште за првите три економски пакети мерки кои ги подготви оваа Влада, кога корона кризата го задаваше својот прв удар, велеше дека тоа се анемични мерки и се залагаше за што повеќе пари кон граѓаните, за сега кога парите одат директно кон најпогодените категории од населението, Мицковски да коментира дека тоа било гол популизам и институционален поткуп на граѓаните.
Затоа ова раководство делува осамено и безидејно. Целата ПР стратегија им е насочена само кон обиди за политичка и лична дисквалификација на власта без да се води сметка за „својот“ учинок во подобрување на состојбите и на граѓаните и на државата во целина.
Наместо пред да „истрча“ со гола критика, Мицковски требаше прво тој да оствари средба со Стопанските комори и со Синдикатот, да ги согледа нивните потреби, а не од „екс катедра“, или „од дома“ да шпекулира што е најдобро за стопанството, за работниците, за пензионерите, за игротеките, вежбалните или за културните работници.
Политичката битка не се води само на улица и не само со критика. Треба ВМРО ДПМНЕ што поскоро да престане со секојдневната конфузна „ад хок“ критика на се и сешто и да формира „Влада во сенка“ која ќе подготви своја јасна програма и политичка и економска, со која конструктивно ќе се спротивстави на Владината стратегија за тоа каде ја води државата.
Тогаш граѓаните ќе имаат избор, дури и пред изборите. И нема да гласаат традиционално „против“, туку ќе гласаат „за“.
Целата колумна на Љубиша Николовски за Слободен печат на следниов ЛИНК.