Целиот текст е превземен од ЦивилМедиа.
Начинот на кој г. Ѓорге Иванов го ликвидира г. Димитар Богов во трката за старо-нов гувернер на Народна банка на Македонија е суров, но поучен. Јас, претпоставувате, не сум претерано тажен заради тоа, но мислам дека Богов секако заслужуваше подобра шанса од оваа што му ја пружи Иванов. Поуката е во тоа што Богов, со целиот свој капацитет на амбициозен и компетентен бирократ со харизма и шарм на мртва кобила, требаше да сфати дека морал самиот, кога тоа Иванов одбил да го стори, да се обиде да си излобира поддршка во Владата. Или барем да испреговара елегантна „корпа“… Вака, Иванов го пушти Богов низ канализацијата на својата политичка фрустрација со едно стискање на казанчето! Ојде човекот!
Не е јасно до каде мисли со ваквото свое однесување да стигне Иванов?! До трет мандат?
Реално, направи сè што можеше во кршењето на политичките, моралните, уставните и законските норми за да го спречи СДСМ да дојде на власт во државата. Тоа не му успеа. Мислам дека човекот отече од нервоза, од јад и од чемер што мораше, конечно, да му го даде мандатот на Заев за да формира влада, дотолку повеќе што ербапов струмички цело време му повторуваше, како на муле пред капија: „Полека, ќе го убедиме претседателот, ќе го даде мандатот, без нервоза, ќе го убедиме да го даде мандатот…“ И го даде.
Целата колумна на Сашо Орданоски за ЦивилМедиа прочитајте ја ТУКА.