Текстот е превземен од ЦивилМедиа.
Многу е занимлива – а за мене дури и симпатична, до одредена мера – реакцијата на дел од критичката, демократска јавност во Македонија по паѓањето на Груевски од власт и по доаѓањето на Заев на власт. За да не должам, ќе ви го кажам моето искуство во оваа смисла, иако отсекогаш сум мислел дека нема ништо полошо од тоа кога новинарството се практикува во прво лице еднина! Ама, за да се разбереме што сакам да кажам, само овој пат…
Имено, кога во изминатите многу години пишував или говорев критички за Груевски и за неговиот начин на владеење, јавноста за која говорам тоа го третираше како храбар гест на професионалното новинарство, насочен кон поддршката за будење и поттик на критичката мисла во Македонија, за унапредување на демократските процеси и тн., што на крајот (од тоа будење) резултираше со пад на режимот на Фамилијата.
Денеска, кога пишувам или говорам критички за Заев и за неговиот начин на владеење, еден дел од истата таа демократска јавност интерпретира дека тоа мора да е некаква моја директна комуникација со премиерот, во која му пренесувам отворени или кодирани пораки и лични насоки за работа – а оние, позлобните, на тоа додаваат дека е тоа резултат на некаков мој интерес за нешто (пари, функција, суета…) што Заев не ми го „испорачал“, па поради тоа јас јавно нешто му мрчам!
Навистина, имаше во комунизмот еден број на влијателни новинари и уредници кои мислеа дека, кога угледната, државна „Нова Македонија“, на пример, ќе објавеше воведник на првата или втората страница од своето дневно издание, македонската политика требаше уште рано наутро да се „смрзне“, да застане и да ги одложи сите други обврски, дека Претседателството на ЦК на СКМ треба веднаш да свика вонредна седница и на неа подробно да се разгледаат тезите и пораките на објавениот текст, а потоа да реши дали ќе свикува вонредна седница на самиот Централен комитет или ќе биде доволно до општинските комитети на партијата да се испратат „насоки“ за „мерки и активности“ што ќе ги одразат ставовите напишани во коментарот на весникот.
Оти, еден е Заев, а ние сме многу!
Целата колумна на Сашо Орданоски за ЦивилМедиа прочитајте ја ТУКА.