Понекогаш правиме залихи компири, но и покрај сите напори не успеваме да ги искористиме и тие почнуваат да го менуваат својот изглед. Компирите може да почнат да никнуваат или да се намалуваат. Што тогаш? Дали е безбедно да се јадат?
Според експертите од Универзитетот во Илиноис, подобро е да бидете внимателни и да ги фрлите збрчканите компири. За време на подолго складирање, особено ако условите за складирање не се идеални, на пример, на топло место, компирот почнува да ја губи влагата. Оваа загуба на влага предизвикува кожата да стане опуштена и збрчкана.
“Во топли услови, компирот може да почне да ‘рти, што е начинот на кој компирот се обидува да расте и да се размножува. Иако ова е природен процес, тоа е јасен показател дека компирот не е во најдобра состојба за консумирање”, тврдат тие.
Конзумирањето на вакви компири претставува ризик по здравјето, забележуваат експертите. Тие истакнуваат дека видливите знаци на влошување, како што се собирањето и никнувањето, се знаци за развој на соланин, природниот отров што го произведуваат.
Според Healthline, соланин во мали количини обично не влијае на луѓето, но неговата концентрација може значително да се зголеми при гнили или никнати компири, што доведува до ризик од труење со соланин. Симптомите може да варираат од гастроинтестинална непријатност до потешки реакции, вклучувајќи проблеми со срцето и нервниот систем, во зависност од внесената количина.
Како правилно да чувате компири?
Идеален начин за складирање на компири е на ладно, темно и добро проветрено место. Идеалната температура е околу 8 степени Целзиусови. Во типичен дом, каде температурата варира од 18 до 20 степени Целзиусови, компирот може да остане свеж од една до две недели.
Светлината е уште еден фактор што треба да се земе предвид. Компирите треба да се чуваат на темно место за да се спречи развојот на хлорофил, што може да предизвика нивно позеленување. Иако самата зелена боја не е штетна, таа укажува на поголема концентрација на соланин, кој, како што споменавме претходно, може да биде токсичен.