Жените долго време беа невидливите раце на земјоделството.
Непрепознаен и неискористен потенцијал.
Денес, терминот “земјоделка” веќе не “пара” уши, напротив го прифаќаме сосем природно бидејќи го слушаме секој ден.
Денес, земјоделката гордо и достоинствено стои рамо до рамо со земјоделецот.
Ама тоа не дојде преку ноќ.
Зад тоа стојат внимателно креирани мерки и политики на ресорното министерство.
Се чини дека не остана домаќинство каде министерот за земјоделство не отиде да ги поддржи и охрабри руралните жени.
Токму заради таа поддршка тие денес се целосно видливи.
Заради таквиот пристап се еднакви и рамноправни.
Но, поддршката на земјоделките не значи само еднаквост, туку и отклучување на полниот потенцијал на земјоделството, бидејќи овозможувајќи им непречен пристап до можностите, со сигурност градиме еднаква и одржлива иднина за сите.
Денеска жените добиваат грантови преку мерката рурална жена, можат од дома да ги продаваат своите традиционални производи, имаат право на платен деветмесечен надоместок за мајчинство, користат ИПАРД, набавуваат механизација преку мерката бизнис план…