Десоросоизацијата започна на единствениот вистински можен начин – од врвот. Како инаку може да се протолкува одењето на претседателот на државата и некогашниот член на Управниот одбор на Институтот Отворено општество, Ѓорге Иванов, во Египет, освен како решителна борба против дестабилизацијата на државата што толку упорно ја води американскиот милијардер.
Ете, ваквата разврска ја најави и претседателот на ВМРО-ДПМНЕ, Никола Груевски, во едно од безбројните продолженија на серијата мега и гига интервјуа, дадени околу Нова година, велејќи дека Сорос има инфилтрирано луѓе и во највисоките инстанци на државната администрација, па и на власта. И, како што впрочем се очекуваше, започна да ја чисти државата и на тој начин да ја стабилизира.
И резултатите не можеа да изостанат. Барем во еден период од нашите животи. Македонија во еден момент остана без претседател на државата, без претседател на парламент, без политичка влада, со пратеници кои лажно се претставуваат како премиери и министри, со што нивните одлуки стануваат автоматски неважечки итн. Ако мене ме прашувате, јас Македонија никогаш не сум ја видел постабилна. Овие денови немаше ни „к“ од криза, ништо за криминали, за корупција, за судство… Идила.
Мошне сум задоволен од досегашниот процес на десоросоизацијата и сигурен сум дека ќе продолжи со несмалено темпо
Дури и ракометарите добро го почнаа Светското првенство, докажувајќи дека и без голмани може да се победува. Речиси и грипот се повлече. Па и сонцето огреа, го стопи снегот и замрзнатите цевки и ги замолчи сите оние лелекања околу (не)способноста на институциите да се справат со атмосферските појави. Веќе на минус два Целзиусови поверувавме дека дојде пролет.
Ете, излезе дека и „Македонија пат“ не залудно потрошила онолку евра за ангажирање фирми за чистење патишта. Кризата беше само десетина дена и веднаш да се мрчело, бре! Како божем да не знаеме дека глобалното затоплување ќе стаса и до нас. Добро, со вообичаено задоцнување, ама еве ни го пред врата.
Кога министерот за надворешни работи, Никола Попоски (или беше пратеник, не се сеќавам повеќе), го давал интервјуто за оној опскурен италијански весник со прилично македонско име (La Verita, „Вистина“), веројатно процесот на десоросоизацијата уште не бил започнат, па пратеникот вели, апелира, вика, напросто крикнува, Сорос да престане да ја дестабилизира Македонија. Просто ми заличи на Зола и на неговото „Обвинувам“.
Оваа споредба не е претерана. Не само затоа што и Драјфус и Сорос имаат еврејско потекло туку повеќе глобалниот импакт што го предизвика оваа објава на министерот-пратеник. Апелот веднаш го слушнаа нашинците од Њујорк и му се нацртаа на идниот претседател на САД Доналд Трамп пред онаа негова многукатна куќа. Претпоставувам дека, во духот на десоросоизациската традиција, му ја испеаја и онаа коледарско-вмровско-српска песна: „Излези Доналд на тераса, да ја видиш Гоцевата раса“. Во секој случај, малку гласно, ама сепак љубезно го замолија милијардерот Трамп да ја спаси Македонија од милијардерот Сорос.
Целата колумна на Ѕвездан Георгиевски објавена на Призма може да ја прочитате тука