ВМРО-ДПМНЕ е директна штетна интервенција во идентитетот на Македонија, и како целина, и врз секоја индивидуа поодделно. Стрелката на времето е кон иднината, а тие ни ја вртат на спротивната страна. Не постои нешто како „зачувување идентитет“, тоа е само штетен оксиморон во однос на функционирањето во иднината, и на колективно, и на индивидуално ниво. Имено,никој не може да влезе во истата река од вчера, но ВМРО-ДПМНЕ залудно го бара тоа од нас и цел свет. Некој да не го има доктор Брауновиот симпатичен трокрак флуксен кондензатор при рака, случајно?
Кај нас дополнително, ВМРО-ДПМНЕ тековно сѐ уште одзема од можностите како опозиција, но како власт одземаше и од ресурсите – себични испумпувања стотици милиони евра од РЕК Битола 2009-2016, од провизиите за патиштата, од Скопје 2014 и веројатно од секој тендер и приватник („спонзорирањето“ од прислушнуваните разговори, ок, да нагласиме – прислушнуваните 20000 луѓе!), просечна пензија во 2013 била 11540 денари, минималец од 8050 денари и просечна плата од 310 евра во 2012 г., и не, инфлацијата не ги изела, сосе инфлација денес минималецот е всушност дупло поголем, а просечната плата е за пола реално поголема, дури и едно зрнце како што е сега поврат на ДДВ, ВМРО-ДПМНЕ тогаш мораше да го колвне. Грдиот кич од стиропорни фасади и невешти споменици тогаш беше, и губење ресурси за државни клиники, и туберкулозно воспаление на македонскиот идентитет, а со Преспанскиот договор тој кич остана како калцифициран остаток во подоздравеното тело на Македонија. Субратарој – псевдоинвестициите беа македонски идентитетски срамови пред светот, а сега има вистински директни инвестиции – секој може да ги види позитивните движења на страната на НБРМ, на пример за 2022 г. се 753.8 милиони евра и се континуирани – насловот на Investment monitor од крајот на септември 2022 е “How does North Macedonia punch above its weight when it comes to attracting FDI?” со рангирање на второ место, пред Хрватска и далеку пред Финска, на пример. Тоа денес оди со толку вработувања што е преполовен процентот на невработеност од 2016-та, најмногу со ТИРЗ: Гересхајмер, Малхотра, Чагатај Кабло, Мурат Тиџарет, Џемдаг Лајтнинг, Доган Oтомотив, Балканлар Пластик, Дура Аутомотив Системс, Речи и сонс, Теламон, Вик и Кеслер, Саген, Баумер, Зенит, Кранфилд Фаундри, ОДВ Електрик, Дијатек, Макдиа… Се избегнуваат овие позитивности во големите медиуми и со тоа секој ден си го покажуваат сѐ уште непреболениот Стокхолмов синдром кон ВМРО-ДПМНЕ, со извртеното известување за добрите вести како да се лоши. Но, медиумите и судската власт се средуваат во Собранието, каде што ВМРО-ДПМНЕ ги стапнале на вратот овие и не пуштаат. Ниските до дно индекси на слободи во 2014-2016 г., почнувајќи од 2017-та само растат, слободата на медиумите на Репортери без граници во 2014 г. падна до дно – 123-то место во светот со претепани, тужени и затварани новинари, а сега е 57. место. Газењето со тежок опинок на сите нивоа на образование и здравство потпрекина по 2017 г., но со големи пречки и тешко заздравува, газењето по социјални категории и преферирање листи од поединци прекина, а опсегот и сумите за помош се значително поголеми. Ова што се случува сега е пополнување на црвеното салдо кое ВМРО-ДПМНЕ своерачно му го направи на македонскиот колективен идентитет и уште длаби во него.
ВМРО-ДПМНЕ воопшто не знае што зборува кога вели „идентитет“ или „Македонец“. Тој „Македонец“ од нивната „значка“ е суштество со дури и помалку од македонски етницитет, а камоли државност. „Македонец“ за ВМРО-ДПМНЕ е само припадник или симпатизер на партијата, а ефективно, признавач единствено на нивните ограничувања на сѐ друго што не се тие самите и Сизифов забранувач на бесконечноста на индивидуалноста. Така и ќе завршат, како Сизиф – во етерот ќе останат да редат само купишта празни зборови без трунка вистинска проекција за иднината. Ќе ги бараат старите изгниени штици и расипан мотор на бродот Македонија и ќе нѐ тераат на таков брод да залутаме којзнае каде, само не во ЕУ. Да сме што подалеку од фундаменталните вредности, секаде каде што сѐ уште држат нога на нечиите вратови. Ќе го слушаме само звукот на празните тенџериња на шефот и пратениците на ВМРО-ДПМНЕ, од ехото на дупката во партискиот буџет без Белата палата.
Целата колумна на Емилија Целакоска за порталот „Рацин“ на следниов ЛИНК.