Пржинската влада е одличен пример за тоа како суштинскиот квалитет на институционалната архитектура може да потоне во формализам. Политичките актери веруваат дека постојаните пржински конфронтации со политичкиот опонент нив ќе ги претстават како „јаки“, не сфаќајќи дека со секоја таква авантура ги презентираат како најслаби токму институциите што ги (ко)раководат. Зашто пресметката се одвива токму преку грбот на институциите.
Секојдневните епизоди на „Жолтко и Лутко“ од одаите на МВР, веќе се на пат да загазат на опасен терен, од каде што ќе биде тешко враќањето назад без последици. За споредба, многу помали се општествените последици кога Цветан Трипуновски, на пример, ќе изведе видеоперформанси за состојбите во земјоделието, бидејќи со тоа ризикува да влезе во вербален конфликт со некого поради неовластено снимање, и како што беше во еден случај – во конфликт со регулативата за заштита на лични податоци.
Не велам дека во овој, и во други ресори треба да се толерираат таков тип активности, само потсетувам дека нивните последици се многу помали во однос на тие што би настанале во еден безбедносен ресор. Играњето со МВР, и во МВР не смее да биде толерирано ни во политичка, ни во техничка влада, бидејќи тоа е институција од чија внатрешна стабилност зависи и јавниот ред и мир и безбедноста на граѓаните.
Целата колумна на Катерина Блажевска за Призма прочитајте ја на следниов линк