Речиси стануваат за жалење верните членови на некогаш најмоќната политичка партија во земјата кои се доведени во ситуација да следат лидер кој самиот не знае каде ги води.
Се гледаме на улица, е најновиот слоган на лидерот на ВМРО-ДПМНЕ, Христијан Мицкоски, со кој ја води најголемата опозициска партија во политичка провалија, бидејќи вакво маестрално губење време не е видено во поновата македонска политичка историја. Ниту се знае кога треба да се протестира, ниту се знае за што да се протестира, ниту има континуитет во ставовите за кои се протестира, ниту пак има проценка колку малтретирање од ваков тип може да истрпи членството на оваа партија кое, ако може да им се верува на тие што бараат оставка од Мицкоски, драматично се осипува поради ваквите политички импровизации на лидерството. Речиси стануваат за жалење верните членови на некогаш најмоќната политичка партија во земјата кои се доведени во ситуација да следат лидер кој самиот не знае каде ги води.
В сабота ВМРО-ДПМНЕ пак ќе биде на улица да бара правда, а ниту еден неутрален граѓанин нема разбирање за каузата за која ќе излезат повторно на улица. Напротив, СДСМ изгуби илјадници гласови токму поради тоа што во првиот мандат немаше пресуди против вмровски екс-функционери кои беа обвинети за корупција. Впечатокот е дека ВМРО-ДМПНЕ сѐ повеќе живее надвор од реалноста, во некој свој филм, а театарот на кој сме сведоци секоја недела, па и секој ден, служи само за да се измамуваат сопствените членови.
Ни трошка нема од визиите на Љупчо Георгиевски, исправни или не, со кои ја внесе на јуриш на политичката сцена оваа партија во најтешките денови за Македонија, кога се решаваше дали ќе биде независна држава. Ни трага нема од организациските способности на Никола Груевски кој, покрај сите зла што ги направи во земјата, барем знаеше да раководи со партијата. А, сега, жално е да се гледаат искусните партиски членови како мора да учествуваат во сите глупости што ќе ги смисли Христијан Мицкоски, а пред сѐ барањето правда и негласањето за одлуките за вонредна сосотојба кои се свршен чин, односно беа и поминаа.
Целата колумна на Слободанка Јовановска за Независен на следниот ЛИНК.