Кој си игра со емоциите, на крајот од емоциите (политички) и гине

Како што одат работите, на добар пат сме НИШТО да не научиме и од оваа трагедија во ковид-болницата во Тетово.

Имено, Владата веќе требаше да издаде соопштение дека наложила на сите институции под нејзина надлежност во државата да ги проверат сопствените капацитети, опреми, процедури и планови во случај на пожар, а истата постапка да ја препорача и до приватните компании и организации. Надлежната државна институција за противпожарна заштита (мора да има и некакво официјално име) да најави дека ќе започне вонредна инспекција на неколку дузини случајно избрани институции – добро би било на тој список прва да се најде зградата на Владата, а веднаш потоа и Белата палата, каде што е седиштето на опозицијата – за проверка и евентуални санкции на одговорните за непочитување или пропусти во тие стандарди.

Општините, пак, со овие градоначалници на истек на мандатите, треба итно да смислат некаква шема за поддршка на граѓаните во набавка на противпожарни апарати, како што тоа го прават во случајот со инвертерите, чистењето на оџаците или купувањето велосипеди, макар со важност на таа мерка по изборите.

Само така бесмислието на губењето толку многу животи за три минути во Тетовската болница ќе добие некаква пост-трауматска општествена смисла.

Во сличен контекст, како што ми се чини, ВМРО-ДПМНЕ е на добар пат да го погоди „дрвото“, промашувајќи ја „шумата“ околу тетовската трагедија: тие се толку силно преокупирани само и само со оставката на Филипче, што ништо друго не ги интересира – а тоа „партиско лешинарење“ на крајот го мобилизира и ја дига кохезијата во СДСМ околу Заев и Филипче многу побрзо и подобро одошто е тоа нормално при вакви непријатни политички собитија.

Целата колумна на Сашо Орданоски за ЦивилМедиа на следниов ЛИНК.

ПОВРЗАНИ ВЕСТИ

e