Блиску, а толку далеку

Не се случајни и неслучајно се симболични последните порази на нашите ракометари и ракометарки. Толку блиску, а толку далеку – како што пее еден македонски шлагер.

За потсетување: ракометарките на „Вардар“ го изгубија финалниот натпревар за титулата европски ракометен шампион од домаќинот, унгарскиот шампион „Ѓер“, само со гол разлика и на продолженија. „Вардарките“ играа полетно, иако речиси сето време го бркаа резултатот. И иако играа против силен противник, против противничка публика, а може да се каже и против судиите, сепак беа толку блиску до остварувањето на целта, која не толку одамна изгледаше речиси недостижно – да бидат европски шампионки.

Слично се случи и со македонската ракометна репрезентација. Тие изгубија во квалификациите за Европското првенство во Хрватска 2018 година од домаќинот, репрезентацијата на Исланд, со еден гол разлика и речиси со ист резултат како претходниот натпревар. Македонските репрезентативци играа полетно, иако речиси сето време го бркаа резултатот. И иако играа против силен противник, против противничка публика, а може да се каже и против судиите, сепак беа толку блиску до остварувањето на целта, која не толку одамна изгледаше речиси недостижно – да го победат Исланд во гости.

Но, не успеаја. Иако не смееме да бидеме незадоволни. Речиси е извесно дека ракометарките на „Вардар“ прераснаа во шампионска екипа и дека само прашање на време е кога ќе се закитат и со европската шампионска титула – најверојатно веќе следната година. И, да, квалификациите за Европското првенство во Хрватска ни оддалеку не се завршени, а Македонија ги има сите шанси да го продолжи континуитетот на настапи на големи ракометни натпреварувања. А што е уште поважно, со овој резултат против Исланд, во Исланд, таа само покажува дека е респектабилна европска репрезентација, која може да игра рамноправно со големите европски сили, без оглед на кој терен настапува.

Целата колумна на Ѕвездан Георгиевски објавена на Призма прочитајте ја тука

ПОВРЗАНИ ВЕСТИ

e