Парите се отепувачка, ако не се туѓи

Кога ќе ги натерате другите јавно да ја повторуваат вашата лага, тогаш и тие стануваат соучесници во таа лага, а некои од нив продолжуваат да ја бранат дури и кога вие ќе се откажете од неа. Тоа се нарекува перфектна конспирација. Кога тоа, благодарејќи на својата агресивна пропагандна машинерија, ќе го раширите како масовна лага, тогаш станува збор за заговор со општествени димензии.

Тоа е раширената општествена лага за големите странски инвестиции во Македонија репетитивно раскажувана со невидена ароганција која со години ни ја „џвакаше“ тандемот економски генијалци Груевски и Ставрески и уште десетици други министри, директори, промотори и пропагандисти разместени малку по институции и кабинети, а многу повеќе по бизнис лонжови и луксузни хотели на сите четири страни од светот. Сега, кога на површина излегуваат податоците за тоа колку нас, како даночни обврзници, нè чинеле овие странски инвестиции – во форма на директни дотации, даночни олеснувања, неплатени придонеси, непресметани царини, рекламни кампањи, патни трошоци и тн. – станува јасно дека и тоа е уште едно од Потемкиновите села на бившата власт наменето за вработување гласачка машинерија за минимални плати и за земање провизии за лично богатење.

Добро, не велам дека, на почетокот, намерите им биле лоши; но „по пат“ требало да сфатат дека им биле погрешни. Бидејќи нема математика која нема да покаже дека, да се вложеа тие, плус-минус, половина милијарда евра во македонската домашна економија, ефектите сигурно ќе беа подобри. А локалниот бизнис, со адекватна поддршка од државата, ќе привлечеше и повеќе странски инвеститори.

Впрочем, Груевски и Ставревски никогаш ништо самите не направиле во областите што ги водеа, немаат вложено (или јас барем не знам) сопствена жолта пара во некој локален бизнис; немаат задоцнето со враќање банкарска рата за никаква лихварска камата со заложен имот и на родителите за некаква деловна идеја; го немаат почувствувано стресот да се наближува први во месецот, а да не можеш да стокмиш макар и минимална плата за вработените во сопствената фирма; не биле на ниту еден шалтер каде се вадат дозволи, лиценци, одобренија или тендерски документации; не знаат што значи да ти се појават инспекторите од УЈП или од пазарна инспекција ненајавени на врата… Знаете како викаат: ако не ја знаете цената на парите, одете и обидете се лично да позајмите од банка. Бидејќи, лесно е да се трошат туѓи пари на кои никој тебе не ти засметува камата.

И затоа ми се допаѓа овој пристап на новата Влада да изложат несовршени планови за реконструкција на распаднатата економија, јавно да ги образложат пред домашната и меѓународна стручна и бизнис-јавност и да издржат жестоки критики и сомничави прашања од заинтересираните страни. Плус, во споредба со Грујо и Ставре, новиот економскиот двоец на Заев и Анѓушев ми делува како подвижна енциклопедија на македонското стопанство, во делот на успешните бизнис-приказни. Јас, спокојно, би им дал време да покажат што знаат. Ако ништо друго, овие двајца не зборуваат на памет.

Сашо Ордановски
извор: Цивил

ПОВРЗАНИ ВЕСТИ

e