Магнезиумот е еден од клучните минерали за правилно функционирање на организмот, познат по тоа што ја намалува напнатоста во мускулите, го подобрува сонот и ја зајакнува коскената структура.
Научните истражувања го поврзуваат со превенција на состојби како висок крвен притисок, дијабетес тип 2, остеопороза, мигрена и несоница.
Но, иако е од голема корист, магнезиумот не е секогаш безбеден – особено ако се зема заедно со одредени медикаменти. Комбинирањето може да доведе до намалена ефикасност на терапијата или појава на несакани ефекти.
Кога магнезиумот станува проблем?
Еден од најчестите ризици се јавува при комбинирање со антибиотици како ципрофлоксацин, левофлоксацин, доксициклин или миноциклин. Минералот се врзува за активните состојки на овие лекови и го намалува нивното апсорбирање, што значи дека инфекцијата може потешко да се лекува. Затоа, стручњаците советуваат магнезиумот да се зема неколку часа пред или по антибиотикот, со консултација кај лекар или фармацевт.
Кај терапијата за остеопороза, иако магнезиумот е важен за здравјето на коските, може да ја намали апсорпцијата на лекови како алендронат. Препораката е овие лекови да се пијат на празен стомак со вода, а додатоците на магнезиум да се избегнуваат најмалку еден час потоа.
Исто така, кај лековите за висок крвен притисок, особено кај оние што се блокатори на калциумови канали (на пр. амлодипин), магнезиумот може да го засили ефектот и да предизвика премногу ниско ниво на притисок, што може да резултира со вртоглавица, слабост или дури несвестица.
Заклучокот е јасен – магнезиумот е корисен, но треба да се зема внимателно и во согласност со советот од стручно лице, особено ако се користат специфични лекови.