Не случајно во овој текст, се решив да ја употребам најпознатата изрека на философот Хераклит “Panta rei” – Сè тече, сè се менува. Токму оваа изрека ја поставувам како појдовна точка за анализа на случувањата на локално и централно ниво во македонското општество, со посебен осврт на постапките на кадрите на ВМРО-ДПМНЕ.
Следствено на ова, самопрогласените наследници на историското ВМРО на Кичевскиот конгрес 1995 година, неколку пати во денот, не ни дозволуваат ни малку да заборавиме на нивното 11 ипол годишно владеење. Па така, политичката партија ВМРО-ДПМНЕ која е симбол на корупцијата и криминалот во нашата држава заради сите проневери кои нивните членови ги направија додека беа на власт на локално ниво преку нивните градоначалници, најпластично успева да ни покаже дека тоа е истата политичка партија која е испишана со црни букви во македонската историја. За да не ги заборавиме нивните шерифски однесувања на централно ниво во општеството се погрижуваат лидерот Христијан Мицкоски и портпаролите на партијата Арсовски и Стоилковски.
Кога сме кај констатацијата дека се работи за непроменетата политичка партија која во извесен период и го донесе епитетот заробена држава на Северна Македонија, најдобар показател за заробување на институциите и нанесување нивна нулта функционалност се градоначалниците на ВМРО-ДПМНЕ. Имено, најголема партизација на органите на локалната самоуправа и најмала ефикасност во нивното делување е констатирана во органите на локалната самоуправа во градот Скопје како и во самиот Град Скопје предводен од Дан(и)ела Арсовска. Нивните програми се одликуваа со сериозни проекти за кои граѓаните ширум цела држава, а посебно во општините во град Скопје и Град Скопје, им ја дадоа довербата за реализација на програмите. Токму затоа, после нешто помалку од пет месеци власт на локално ниво на ВМРО-ДПМНЕ, граѓаните веќе сериозно се каат што им ја дадоа довербата за реализација на нивните програми. И токму овие креатори и презентери на тие програми, сега веќе градоначалници, уште тогаш знаеја дека најголем дел од нивните програми се неостварливи.
Анализирајќи ги градоначалниците на најголемите скопски општини, вклучително и Град Скопје каде власт скоро 5 месеци е ВМРО-ДПМНЕ, може да заклучиме дека:
Општина Кисела Вода предводена од Орце Ѓорѓиевски нема ниту еден нов проект до сега. Хигиената е на најниско ниво во општината, капитални проекти нема, асфалтирање на улици нема, нови игралишта нема, нови детски катчиња нема. Единствено нешто што го има во општина Кисела Вода е згрижување на партиски кадри во општината, односно издвојување 100.000 евра за роднински и партиски вработувања. Исто така има барање за помош од Владата, кое во најмала рака е цинично бидејќи огромни средства се трошат на партиски вработувања.
Општина Аеродром предводена од Тимчо Муцунски за нешто помалку од 5 месеци има поставено еден нов лежечки полицаец и хотели за пчели. Па така, општината предводена од Муцунски се гуши во смет и во нелегално узурпирани паркинг простори од страна на возачите. Имајќи предвид дека Аеродром е една од најзагадените општини во Северна Македонија, одговорните личности не помислуваат со тоа да се занимаваат барем за сега. Нови капитални проекти нема, додека пак единственото асфалтирање е на пешачките патеки долж булеварот Видое Смилевски Бато во Ново Лисиче. Исто така Тимчо пред само неколку дена, измеша и политика и спорт, па така после завршувањето на спортскиот натпревар помеѓу Вардар и Елверум, имал средба со ракометарите во соблекувалната, на која ветил дека ќе продолжи да се грижи за клубот небаре станува збор за негов приватен клуб. Нови игралишта и детски катчиња исто така нема.
Целата колумна на Бојан Петрески за Фронтлајн на следниот ЛИНК.