Го слушнав Мицкоски пред два дена на телевизија „ТВ 21“ и добивам впечаток дека се работи за еклектична личност (читај, некохерентност која нема јасен став и идеолошка подлога, туку игра политика како „вјетар пуше, ломи гране“, што би рекол Мишо Ковач во една негова песна): не успева ВМРО-ДПМНЕ да пронајде ниту во својот денешен лидер автентичен концепт за тоа што се случува во светот, во регионот и во Македонија.
Експлоатираат две тези кои килаво ги возат:
1. Владата на Ковачевски не чини (како што не чинеше претходно Владата на Заев која ги расчисти и ги помогна со проекти сите Општини), и број 2.) „Зошто Европа не ги почнува пристапните преговори со Македонија“.
Имаме една константа во првата теза, и имаме прашање во втората теза. И тоа е сè што имаме. А што немаме? Немаме одговор со што тие се алтернатива на СДСМ, и немаме објаснување дали воопшто знаат што вистински се случува во регионот и светот; што се случува во Русија, а што во Украина. Освен што Мицкоски вели дека жали за раселените лица и жртвите од Руската инвазија во Украина, друго ништо реално не кажува.
Секој нормален човек би се прашал: со кого кокетира кога вели дека жали, а со кого кокетира кога не објаснува ништо „со кого е“ и на „чија страна е“? Со Русите или со Американците? Знам, ќе рече дека е на страната на македонскиот народ. Се разбира дека не е и на таа страна.
Ако беше, поинаку и подобро ќе се однесуваше кон својот народ, за почеток, ќе требаша да го разбере следново.
Целата колумна на Ненад Јовановиќ за Фронтлајн на следниот ЛИНК.