Сите лудила, пљачки, насилства и закани што им ги пружија бизарните „патриоти“ на своите граѓани, денес со фенси-шменси термин го нарекуваат „евроскептицизам“. А денес, Мицкоски и Апасиев, не само што се евроскептици, туку се и антиглобалисти. Првиот притаено, а вториот отворено.
Прво беше релативно краткотрајна прошетка низ Европа, а веднаш потоа брза реконструкција во владејачката СДСМ. Човек ќе отиде на вулканизер, па работата типично ќе се одолговлечи, оти, нели, треба центрирање, потисна плоча, „сфеќички“, гуртни, бош-пумпа, серво-пумпа и останати „дребулии“, а за тоа време Заев ќе ја пропатува половина „континентална“ Европа, па ќе компонира и рекомпонира, ќе додава нов дух и енергија во социјалдемократската партија. Не знам од каде толкава енергија, ама велам, просечен човек ќе заглави цел ден на вулканизер, а Заев за тоа време ќе помине Брисел – Мадрид – Атина, ќе реновира и декомпонира „брже, јаче, боље“ (Кесиќ).
На другата страна од планетата Македонија, нашите „патриотски гуланфери“ ќе речат: „СДСМ почнува да се претвора како во времето на Груевски“, или, пак, кога ќе ги слушнеш оние пивски филозофи како ти велат: „Македонија нема да влезе во ЕУ уште многу, многу години“. И не само што не им е мрско тоа што го велат, дури би рекол дека се работи за жалење одошто за констатација. Имате и некои бизарни дискурси на нашите мислители од нашите подруми кои велат: „Ќе влеземе во Европа, ама до тогаш таа можеби ќе се распадне“.
Може вие сосема слободно да се чудите на ваквиот неконвенционален став, ама работите треба да се гледаат „длабински“, низ суптилна интеракција на нашите брилијантни теоретичари од „прдни-па-повлечи“ академии. Имено, вистина е дека не може да се проникне во наративот дека европската скаламерија ќе се распадне, така што нивното „тропање“ е невтемелено. Меѓутоа, возможно е Европската Унија да се распадне, ама исто така возможно е да се распадне и планетата Земја, а може да се распадне и сончевиот систем каков што денес го познаваме, а се чини дека и космосот е конечен, а по неколку милиони години земјата извесно е дека нема да може да ја препознаете… На крајот на краиштата, еден ден ќе исчезне и Млечниот пат, таа форма се нарекува „раскапување во ништожност“.
Целата колумна на Ненад Јовановиќ за Слободен печат на следниов ЛИНК.