Текстот е објавен на 17-ти јуни 2016-та година во неделникот „Фокус“ во бројот 1080
Соросовата фондација оваа година ќе потроши 3 милиони евра, од кои само 250 илјади евра за медиумите, а другите пари се за пристап на граѓаните до образованието и здравството, олеснување на остварувањето на нивните права, учество во креирањето политики на локално ниво. Сорос донира пари и во обука на вработените во државната администрација! Наспроти скромните средства доделени на медиумите минатите две години – 630 илјади евра, Холандија донирала 5,5 милиони евра за подобрување на капацитетот на општините во делот на даночната администрација, за образование и локален економски развој, над 22 милиони евра во повеќе сектори на стопанството преку програми за тренинг и обука, 11 милиони евра за проекти со Министерството за финансии, УЈП, Царината и Народната банка, над 30 милиони евра во приватниот сектор, 40 милиони евра во образованието!
Пишува
Љубиша АРСИЌ
Кога пред три години, холандската амбасада во Скопје отвори повик за медиумски грантови со цел да финансира проекти кои ќе помогнат во развојот на новинарството и плурализмот во медиумите, дневниот весник „Дневник“ објави текст со наслов „Холандија со 150 илјади евра ќе прави независно новинарство“. Провладините медиуми експресно го пренесоа текстот со коментари дека Холандија ќе ги уредува медиумите, ќе ѝ помага на опозицијата, ќе дејствува против државата и институциите.
Секако дека, три години по огласот, откако беа избрани медиумските проекти што се финансираат од холандски пари, се покажа дека тезите на провладините новинари биле за инстант употреба оти амбасадата во ниту еден случај ниту уредува вести, ниту е антидржавен елемент. Напротив, проектите, како на пример, емисијата „360 степени“ на Алсат телевизија, станаа препознатлив медиумски производ за објективно, аргументирано и истражувачко новинарство.
Дополнително, сите странски фондации и држави кои финансиски ги поткрепуваат новинарите и медиумите, секогаш инсистираат да се нагласи дека ставовите презентирани во текстот, емисијата, сторијата или каков и да е медиумски жанр, не се и ставови на конкретната држава. Со тоа тие однапред се оградуваат од содржината на медиумскиот производ, за да можат новинарите послободно да ги избираат темите, соговорниците, насоките на уредувачката политика.
Но, фактите за владејачката партија не се тема за аргументација. Таа опстојува на една теза, која упорно и успешно ја протнува во јавноста. Секако, со помош на курирските мегафони. Едноставно, според нивната кампања против критичкото новинарство и опозицијата, странските пари се наменети за антидржавно дејствување, новинарите кои се ангажирани на проекти на невладините организации се странски платеници, медиумите кои се помогнати од фондации или од амбасади, иако се претставуваат за независни и објективни, сепак остваруваат за странските интереси и за опозицијата.
Искривените тези до некаде и поминуваат на власта, особено кај граѓаните кои не сакаат преку факти да ја согледаат реалноста, за да увидат дека странските пари во медиумите во услови на државно-партиска контрола на доминантните национални медиуми се инструмент за подобрување на условите за работа на новинарите, за развој на истражувачкото новинарство, за слободата на печатот и изразувањето.
ДОБРО Е КОГА ВУЈКО СЕМ ДАВА НА ДРЖАВАТА, НЕ ЧИНИ КОГА ИМ ДАВА НА МЕДИУМИТЕ
Владејачката партија не сака да признае дека странските грантови за медиумите во последните неколку години се интензивирани токму по нејзина вина. Нејзиниот однос кон медиумите и новинарите и создавањето цела армија новинари впрегнати во партиска пропаганда, практично ја задушија професијата и на новинарите што сакаат да останат професионалци и да пишуваат за злоупотребите на политичката моќ, да бидат чувар на јавниот интерес, им останаа малку мејнстрим ТВ канали, изолирани печатени медиуми и повеќе дигитални портали, а најчесто се соочуваат со ниски плати и хонорари, несигурно работно место, со тужби за клевета и навреда од политичките моќници од власта, со арбитрерни отпуштања итн.
Македонија е кандидат за членство во Европската Унија каде што владеат високи стандарди на слободата на печатот и улогата на медиумите во општеството како четврта власт. Оттаму, сосема е разбирлива и оправдана финансиската поддршка на медиумите со грантови од европски фондации или држави. Таа е неопходна за квалитетот на новинарските содржини, за негување истражувачко новинарство што ќе открива корупција, организиран криминал, злоупотреба на јавните пари итн.
Но, ако веќе власта извлекува заклучоци дека во случајот на финансиската поддршка на медиумите (како и на невладините организации), станува збор за платеништво за туѓи интереси, тогаш да наведеме некои факти, за да објасниме оти таквата логика е погрешна.
Ако финансиските интервенции на добронамерните странци во медиумите се толкуваат како антидржавни, тогаш како да се толкуваат парите, кои се дури 100 пати повеќе, што странските фондации и држави ги донираат во државните институции, во здравството, образованието, земјоделството? Како обид на странците да влијаат врз владините политики за свои сопствени интереси наспроти нашите државни интереси? Како начин за узурпација на суверенитетот на македонската држава? Како сценарио да ја купат Македонија?
И што се тогаш нашите државни функционери, премиерот и министрите, ако владата и министерствата добиваат пари од истите европски фондации и држави? Предавници и странски платеници?! Се разбира, ништо од ова не врви и никој нормален не би резонирал на таков начин. Значи, на владејачката партија не ѝ пречи што државата користи донации, грантови, финансиски програми од истите држави и фондации кои со еден мал процент учествуваат и во поддршката на медиумите и новинарството. Не само што не ѝ пречи, туку таа тоа намерно го премолчува.
Целиот текст прочитајте го тука