„Овде сѐ уште ме задржува гробот на мојот татко и мојата мајка, која пред една недела беше жестоко пцуена и навредувана од овие лудаци. Да заборавам, да простам? Не, јас немам никаква врска со нив, со оваа мутација на она што некогаш беше питом и музикален народ“.
Резигниран, но дециден, концизен и јасен е Златко Ориѓански. Разговорот со гуруто на култната „Анастасија“ и авторот на музиката во „Пред дождот“ инспирира со неговите интересни тези, што во ова лудило е вистинско освежување.
Личност со големо Л, еден од оние што го почувствуваа „патриотизмот“ на вмровски тројки.
ЦЕЛИОТ ТЕКСТ МОЖЕ ДА ГО ПРОЧИТАТЕ ВО НАЈНОВИОТ БРОЈ ОД НЕДЕЛНИКОТ “ФОКУС”