Ви пренесуваме дел од најновата колумна на Сашо Кокаланов за Призма:
Прашан како очекува да помине Србија во крајниот компромис за Косово, еден нишлија во телевизиска анкета одговара: Па, отприлика како што јас поминав во компромисот со жена ми за одмор.
– А, како поминавте вие во тој компромис? – прашува новинарката, која очигледно слабо стои со постари вицови.
– Па, жена ми сакаше на море, јас не поднесувам жештини, сакав негде на планина, на снег, на скијање. Ама, фала богу, успеавме некако да се договориме, да најдеме компромисно решение.
– Да?
– Да, да. Бевме десет дена во Платамона, во Грција, ама таа попушти јас да си ги понесам и скиите.
Овој граѓанин на Ниш очигледно подобро ја сфатил реалноста и од многубројните балкански аналитичари, кои деновиве развиваат силни тези за некакви грандиозни размени на територии и населенија, џамии и манастири, шајкачи и кечиња. Па, уште се зборува за некакви верижни процеси што ќе ја отворат Пандорината кутија на целиот регион, четврта балканска војна, трета светска, прва вселенска… Итн, итн…
Нема да се случи тоа. Не затоа што границите на Балканот се вечни и неменливи, а војните овде невозможни (напротив!), туку затоа што никој од оние кои се прашуваат во моментов нема за тоа волја за такво сценарио.
Единствено за што има расположение во Вашингтон, Берлин, Париз и во Брисел е на Србија да ѝ се дозволи да си понесе нешто малку зимска опрема за да се чувствува како на скијање додека се пече на жешкото сонце. А ниту за Косово нема да е едноставно, зашто откако ќе го добие долго бараното летување, ќе мора само да си обезбеди пари, превоз и сместување.
Колумната во целост прочитајте ја ТУКА