Заев упорно се занимаваше со објаснување и одбрана на политиките во државата, а Мицкоски опсесивно се занимаваше со Заев. Потсвесно, Мицкоски разбира дека, дури и да победи на изборите – всушност, ЗА ДА ПОБЕДИ на изборите – мора да обезбеди континуитет на главните политики на Заев, бидејќи нема алтернатива на тие политики.
Претпоставувам дека, до сега, секој има став за содржината и „победникот“ на ТВ дуелот меѓу Заев и Мицкоски минатиот петок. За почеток, требаше да се преживее таа генијално глупава телевизиска идеја – чија ли е, се прашувам? – дека дуелот треба да трае цели три часа, како турска серија во 197 продолженија.
Мојот впечаток е дека Заев упорно се занимаваше со објаснување и одбрана на политиките во државата, а Мицкоски опсесивно се занимаваше со Заев. Потсвесно, Мицкоски разбира дека, дури и да победи на изборите – всушност, ЗА ДА ПОБЕДИ на изборите – мора да обезбеди континуитет на главните политики на Заев, бидејќи нема алтернатива на тие политики. Тоа е „квадратурата на кругот“ што Мицкоски не може да ја реши, па се плетка „како пиле во кучина“ со разни ефемерии од „животот и делото“ на својот политички противник.
Тоа верно ја отсликува и предизборната кампања во Македонија која следува после неколку години комплетно неснаоѓање на опозицијата како да парира (откако самоволно одби да учествува) во густата политичка агенда што ја спроведе власта за остварување на стратегиските, децениски евро-атлантски аспирации на големото мнозинство македонски граѓани.
Целата колумна на Сашо Орданоски за Цивил Медиа на следниов ЛИНК