„Почеток на крајот на СДСМ“
Оваа брилијантна и моќна реченица ја изјави лидерот на опозицијата, Мицкоски кога на јавноста и обзнани дека нема да се повлече од функцијата. Можеби некој неписмен му го напишал емотивниот и со револуционерни елементи говор, но сепак и за да прочиташ такво нешто, во ситуација во која тој се наоѓа, отвора многу прашања, можеби ги измешал медикаментите во време на ковид, место парацетамол и 3 витамина Ц земал 1 витамин и 3 парацетамола. Почеток на крајот на СДСМ можеше да биде пораз на избори, можеше да биде пораз на претседателските избори претходно, можеше да биде неуспех да формира влада, но да изјавиш вакво нешто за партијата која ги доби и локалните и претседателските и парламентарните избори и успешно формираше влада е далеку од здравиот разум.
Почеток на крајот може да биде само за опозициониот лидер и тесното раководство на партијата, затоа што изгубија на локални, претседателски и парламентарни избори, а да, исто така не успеа да формира влада иако беше овластен од ИК на партијата (уште еден монтипајтонски момент на македонската политичка сцена). Шегата на страна, главните тези околу кои се вртеше опозицијата во изминативе години и ја занимаваше јавноста, името, презимето, Гоце Делчев, тиранска платформа и таканатаму се депласирани уште сега, а не па на наредните избори за четири години. Реалноста е дека најголемата опозициона партија е во сериозни проблеми како последица од непревземањето одговорност тогаш кога требаше, како резултат на деструктивната политика и недостигот на идеи и како резултат на продолжување на груевистичката идеологија од која не се помрднаа ни милиметар. Сето ова доведе до нивна комплетна изолација од страна на меѓународната заедница, но и изолација на домашната политичка сцена.
Целата колумна на Ерол Шаќири за Слободен печат на следниов ЛИНК.