Дел од колумната на Ѕвездан Георгиевски за Призма:
Се чини дека новиот Закон за спречување и заштита од дискриминацијата доживеа дискриминација од страна на Собранието, а богами и од медиумите. Имено, во медиумите речиси не се појави ниту ред за одбивањето на Комисијата за труд и социјална политика на Собранието да го стави овој закон на дневен ред, кој, патем речено, е заглавен во таканаречените собраниски процедури речиси цели шест месеци. Само едно немушто соопштение на партијата ДОМ за нивната разочараност од постапката на Комисијата, неколку реакции по социјалните мрежи и – толку!
Наводно, членовите на комисијата од редовите на ДУИ гласале против ставањето на овој закон на дневен ред, образложувајќи го својот став со религиски причини. Демек, законот ги навредува религиозните чувства на нивните гласачи. Или световните закони на смеат да ги кршат религиските догми!? Или, ете, дозволувам (дури и се надевам) дека јас погрешно сум ја сфатил пораката.
Затоа што ако е така, како што јас мислам дека е, тогаш е навистина – страшно! Страшно затоа што, не само што не се нуди „живот за сите“, туку безмалку ни се проповеда некаков небесен живот.
Основната политичка логика наметнува барем неколку прашања. Прво, каква врска има каква било религија со работата на законодавниот дом во една држава во овој век во кој живееме? Второ, како тоа партија која наводно се залага за европските вредности и за евроинтеграциите е против закон што ги прокламира токму овие вредности? И, трето, како тоа превенцијата од дискриминацијата може да навредува какви било и чии било религиски ставови и чувства?
Целата колумна на Призма.