Конечно, осум месеци после формирањето на техничката Влада според „пржинскиот“ модел, заврши сагата околу исходот на предвремените парламентарни избори. Го имаме парламентарното мнозинство, ги знаеме имињата на премиерот и министрите, останува Собранието и формално да и’ даде зелено светло на новата Влада.
Она што е за пофалба, е што бројот на министерства се намалува од 26 на 19. Очекувањата се дека ова ќе биде само вовед во најавеното кратење на гломазната, неефикасна и партизирана администрација, проблем за кој со децении се зборува, но од чие решавање сите бегаа како ѓавол од крст.
Во зависност од бојата на очилата со кои се гледа на владиниот состав, такви се и првичните оцени за новите министри. Се разбира, било каква оцена, позитивна или негативна, дадена во ситуација кога тие сеуште не ни стапнале во министерските кабинети, не може да се земе за сериозна. Уште помалку, пак, за релевантна. Единственото нешто за што може да се разговара во овие моменти, се очекувањата кои јавноста ги има од новите станари на „Илинденска“ бр.2, како и за тоа кому му падна „парето“ да ги вади жешките костени.
Целата колумна на Зоран Милошески за Публикум на следниот ЛИНК.