Опозицијата инсистира на антимодерен концепт: брутално и ладно да се напаѓа сè што треба да генерира мир, пријателство и соживот. Оттука, страдаат новинари и активисти – засега симболично – кои само за момент ќе ги потенцираат цивилизациските вредности.
Која е логиката на ВМРО-ДПМНЕ и на нивните сателити за сите оние кои не им се наклонети, односно оние кои гледаат дека водат штетна политика во општеството и генерираат огромна негативна енергија во јавноста? Ваква е нивната логика: ние ним ништо нема да им правиме, нема да ги убиваме, само малку вербално ќе ги черечиме за да може комшиите да ги презираат. Чисто колку да покажеме што е демократија во вмровска изведба, а во суштина ние сме страшно толерантни. Така битанги, да ми простите на изразот, ја разбираат демократијата.
Нападите врз новинари и активисти кои не се сложуваат со опозициската политика претставува грижливо темпиран конфликт на две филозофии на животот, како еден вид два идеолошки концепта во кои опозицијата смета дека треба да победи архаичниот концепт за разбирање на власта како семоќ во која Уставот и законите не се ништо друго освен орнамент на еден човек, автократ. Опозицијата инсистира на антимодерен концепт: брутално и ладно да се напаѓа сè што треба да генерира мир, пријателство и соживот. Оттука, страдаат новинари и активисти – засега симболично – кои само за момент ќе ги потенцираат цивилизациските вредности. Таквите вредности денешната опозиција со Мицкоски ги претставува за своевиден ерес, ги нарекува „пропагатори на мафијашкиот режим“.
Целата колумна на Ненад Јовановиќ за Слободен печат на следниот ЛИНК.