Има надеж, во ограничени количества

Слушам некни еден познаник во интервју на еден од македонскиве медиуми, паметен човек, посветен верник, заколнат конзервативец и решителен противник на референдумот, како, отприлика, вака резонира: прво елоквентно, цивилизирано и разложно објаснува дека притисоците, заплашувањата и заканувачките укажувања што пред референдумот беа „испорачани“ во Македонија од бројни високи гости од Западот претставуваат непринципиелно мешање во македонските внатрешни работи, кои македонскиот народ на крајот мудро и одлучно ги отфрлил со неизлегување да гласа на референдумот; а на прашањето на водителот дали пратениците на ВМРО-ДПМНЕ во Собранието имаат право на свое мислење за тоа дали ќе ги поддржат уставните промени, соговорников, по скратена логичка постапка, како од пушка одговори: „Какво свое мислење, па ова е многу сериозна работа, тие се под смртна закана да не го изневерат македонскиот народ!“

Ете, толку од цивилизираноста и принципиелноста, а и од верското милосрдие. Кога притисокот и заканите, макар и во форма на најпријателски, загрижени совети, доаѓаат од надвор, тие се непринципиелни, лицемерни, империјалистички израз на одвратните двојни стандарди во реалполитиката на Западот. Кога, пак, смртните националистички закани доаѓаат од дома, кога во нив се спомнуваат дури и децата на пратениците, тогаш се знак на голем патриотизам, принципиелност, оправдано барање на доследност и повик за одговорност пред народот!

„Пониското“, оперативно ниво на тоа насилие е тековната чистка на сите оние околу раководството на најголемата опозициска партија кои не се плашеа да изразат различен став од официјалниот, партиски, дури и во ситуација кога, формално и наводно, партијата остави на совеста на сите членови самите да одлучат како ќе гласаат на референдумот. Сега партијата не се ни стеснува да покаже дека е отворена сезоната на лов, на линч на тие слободномислечки партиски членови, без разлика на нивните (бивши) позиции и стаж во партиската догма и во номенклатурата на ВМРО-ДПМНЕ.

„Груевизмот во нас“ се заменува со „Ќосевизмот во нас“, како уште едно канибалистичко политичко скалило подолу во стогодишната џихадистичка идеологија на таа самодеструктивна и пошироко деструктивна организација.

Целата колумна на Сашо Орданоски за Цивил Медиа на следниот линк.

ПОВРЗАНИ ВЕСТИ

e