Кога пред неколку дена големата светска велесила Русија ѝ се закани на Македонија, барајќи да се откаже од својот стратегиски интерес за членство во НАТО, тоа беше јасна порака до Америка и до Алијансата да ја остават Македонија понастрана оти Бачушка така сака. Беше тоа вистински шок и големо понижување за граѓаните на Македонија соочени со арогантноста на „мајка Русија“, која уште ја воспеваат стари и нови пансловенски утописти, евтини руски инсталации од ниско качество набризина намножени од разни квазипатриоти и потрошени националисти. Веста беше трагикомична – руската мечка брка македонски зајак во стаклена градина.
Пораката е примена и прочитана веднаш со нужно внимание. Македонија прво одговори со дипломатски јазик, претпазливо, да не ја налути мечката, искажувајќи загриженост за руските закани за дестабилизација на Македонија и на целиот регион, директно и грубо приопштени во руското МНР на македонскиот амбасадор. Во умерено срочениот одговор, со аргумент дека од првиот ден на независноста или цели 27 години во Македонија има широк консензус и голема поддршка за членство во НАТО и во ЕУ, беше содржана и нужната претпазливост на една мала и мирољубива земја кон пријателска Русија на која одамна ѝ е позната определбата на Македонија и со која се склучени повеќе билатерални руско-македонски договори соодветни на пријателски земји. Кремљ не ги проблематизираше досега, барем не јавно, евроатлантските аспирации на Македонија, напротив, ја призна со уставното име и со амин дека државата сама го избира својот пат.
Целата колумна на Ерол Ризаов „Независен“ на следниот линк.