Da se pitam, ja bih betoniro travu
I ofarbo tamno braon svaku vodu plavu!
Nekako bih probusio tanki sloj ozona
A Zemlju bih zastitio kesom od najlona!
Рамбо Амадеус, Ивица Коневски, Златко Марин…
Македонија пропушти шанса на референдумот трајно да ги бетонира своите перспективи и да фрли некоја лопата бетон врз идентитетските темели на македонскиот народ, но тоа не значи дека багерите мируваа. Напротив, тие бетонираат нон стоп кога треба да се утврди темелната вредност на нашиот идентитет – коруптивна рибoнуклеинска киселина, која ни овозможува за малку пари да испорачаме глупоќа од нуклеарни размери и сива маса колку мозок на риба.
Притоа, оваа коруптивна багра редовно игра на картата на кусото паметење.
И истовремено, за парадоксот да биде целосен, имате градоначалник кој ги добил изборите на ветувања дека ќе го отепа чудовиштето, за сега да го нема на протестите затоа што е многу зафатен со потпишување дозволи за градба што му ги оставил во чеиз неговиот претходник.
За тие што не знаат, претходниот градоначалник Ивица Коневски ненајавено, на само неколку дена пред истекот на мандатот ја протурка точката за промена на ДУП-от на дневен ред во Советот со што ќе се изградат повеќекатници, а на местото на зеленилото покрај Вардар и кај Мајчин дом ќе има паркинзи и гаражи. Вчера, вмровските советници се сликани како протестираат.
Тогашниот советник Златко Марин, пак, кој преку социјалните мрежи ги повикуваше аеродромци јавно да го покажат револтот и да излезат на протест пред Општината, денес го нема на протестите, ги кани демонстрантите да им сварел кафе и да си евоцираат спомени од протестите.
Целата колумна на Сашо Кокаланов за Призма на следниот линк.