Србија е член и потписник на меѓународната агенција за атомска енергија, како и потписник на сите меѓународни договори од таа област.
„Јасни ми се политичките и геостратешките констелации денес во светот, но мислам дека би било доста лудо договорот меѓу Србија и Русија со кој се обновува нуклеарната соработка да тргне во друга, непредвидена и опасна насока“, оценува за Данас.рс Драгомир Бонџиќ, висок научен соработник на Институтот за современа историја откако излезе веста дека Србија и Русија ја обновиле нуклеарната соработка со потпишување на договор за изградба на нуклеарен центар.
Бонџиќ истакнува дека од тој договор не би смеело ништо друго да излезе освен тоа што е во него наведено, бидејќи Србија е потписник и е под контрола на најрелевантните меѓународни институции кои се занимаваат со атомска енергија во светот денес.
„Ова е, колку што можев да го видам, скоро истиот договор што Советскиот Сојуз го потпиша со Југославија уште во 1955 година. Тие се многу слични и нема ништо за спор. Единствено ново е во врска со дигитализацијата на процесите, што е нормално, бидејќи дигитализацијата е нова работа. Јас би рекол дека договорот е многу позитивна работа, од научна гледна точка. Јасно е дека надлежните го користат за пропагандни цели, затоа што тоа е договор потпишан на државно ниво“, вели Драгомир.
Тој повторува дека меѓународните контроли се присутни и во Винчи и на сите места каде има индикации за овој метод на производство на енергија, па затоа е многу тешко да се замисли дека може да има злоупотреби, или патека што би била во спротивност со правилата на агенцијата за контрола на атомската енергија.
Владимир Радојичиќ од Иницијативата „Не Да(ти)мо Белград“, изјави за Данас дека договорот што Србија го потпиша со Русија за изградба на нуклеарен центар е веројатно само вовед во изградбата на нуклеарна централа.
„Србија имала мораториум за изградба на нуклеарни централи уште од средината на 1980-тите. Не е јасно дали е истечен и се надеваме дека Србија ќе се придржува кон правната сила на овој мораториум. Разбирливо е дека нуклеарните централи и овој вид производство на енергија не се начинот на кој треба да оди Србија. Како прво, после сите катастрофи што опфатија многу земји, од Чернобил, Јапонија и пошироко. Ова може да има далекусежни последици, не само за Србија, туку и за пошироко подрачје што ги надминува границите на нашата земја – посочува Радојичиќ.
Во врска со овој договор меѓу Русија и Србија за изградба на нуклеарен центар вели дека треба да се провери дали се земени предвид сите европски регулативи и регулативи.
„Бугарија, на пример, пред неколку години, сакаше да се реактивира, истото во договор со Русија, нуклеарна централа, по што Европската унија „ја тресна“ забраната за тоа. Значи, прашањето е колку овој договор е во согласност со европските директиви. Само ќе го видиме тоа, вели Владимир Радојичиќ.