Откако на 28 ноември јавно беше соопштена судската одлука дека синот на Северина Којиќ наместо со мајката ќе живее кај таткото Милан Попович, Општинскиот граѓански суд во Загреб, каде е донесена одлуката, одлучи да објави соопштение.
Во фокусот на јавноста се нашла судијката Теа Голуб.
– Медиумскиот простор беше искористен за деградирање на судскиот интегритет на судијијката Голуб, дури и на лично ниво, чија намера е очигледно да изврши непотребен и незаконски притисок и врз нејзината работа и врз работата на Окружниот суд, кој ќе донесе одлука за жалбата. Судијата пресудува за фактите утврдени во постапката, врз основа на презентираните докази, примената на законот и неговата осуда за бесплатно судење, земајќи ги предвид, пред сè, најдобрите интереси на детето да одлучува во овој случај, бидејќи неговите родители не се согласиле. Бидејќи донесувањето одлуки во семејни случаи бара експертиза што не е легална (медицина, психологија, социологија…) и не е достапна на судијата како адвокат, потребна му е помош од други професионалци – социјални работници, психолози и експерти за судска медицина. Одлуката е донесена врз основа на совесна и внимателна проценка на сите презентирани докази, а судијата не го прави тоа затоа што едната е мајка на детето, а другиот е татко, ниту пак за да се добие наклонетост на родителите кон коишто се достапни медиумите, ниту за јавноста, ниту на политика или кои било други интересни групи. – се вели во соопштението од Општинскиот граѓански суд во Загреб.
Судот тврди дека „судијата ја донесува одлуката затоа што родителите не знаеле, можеле или би се согласиле, и често затоа што едниот или обајцата родители не ги признавале потребите на детето и ги ставале личните интереси пред интересите на своето дете“.
– Против секоја судска одлука, странката има право да користи правни лекови. Одлуките на првостепениот суд се разгледуваат на жалба пред окружниот суд, а не на улица и медиуми. Недопуштено е и спротивно на одредбите од Законот за семејство и Конвенцијата за правата на детето, обелоденувањето на лични информации за детето, нарушувањето на правото на детето за приватност и правата на детето за двајцата родители. Особено, недозволиво е да се користат термини кои сугерираат дека судот го киднапирал детето од страна на родителот или го доделил детето на друг родител. Судовите не киднапираат или доделуваат деца. Родител кој смета дека на другиот родител му недостасува родителски капацитет, му штети на детето или на друг начин ги крши правата на детето и побарувањата мора да бидат докажани во судските постапки, давајќи приоритет на неговото или нејзиното учество во судските постапки во текот на нивните активности, освен медиумите и улицата. Коментирајќи го тековниот судски процес со кој се одлучува за животот на едно дете, дозволувајќи му на еден родител да дава навредливи изјави за време на судските постапки, да ја безвреднува одлуката на окружниот суд кој допрва ќе донесе конечна одлука, поттикнување на јавноста, нарушување на работата на судијата чија одлука на едниот родител не му се допаѓа и кршење на основни права на детето е недопуштено – се вели во соопштението на Судот.