Дајвид Олер (1902-1985) бил депортиран во Аушвиц на 2 март 1943 година, на четириесетиедногодишна возраст. Студирал на Академијата за ликовни уметности во Варшава, Полска, потоа се преселил во Гдањск, па Берлин и, конечно, Париз, каде што работел како сценограф на филмови.
Неговото патување и работа низ Европа придонеле да научи течно да зборува неколку јазици. Тоа и му го спасило животот кога го затвориле во Аушвиц.
Повеќето од стражарите на логорот не зборувале друг јазик освен германскиот и од него очекувале да преведува. Му било наложено да работи како сондеркомандос (затвореници, најчесто евреи кои биле задолжени да ги спроведуваат другите затвореници до гасните комори, а потоа да се ослободат од нивните тела).
Олере бил сведок на бруталноста и ужасните акции на германските војници.
Неговиот талент како уметникисто така го користеле стражарите на СС. Ги илустрирал нивните писма до семејствата, и правел илустрации на нивната работа во кампот.
Она малку слободно време кое го имал одлучил да го користи за да го документира ужасите на логорот и систематското убивање.
