Хути и Тутси

Полицијата најави зајакнати мерки на безбедност во пресрет на велигденските празници заради терористички закани, но нема информација дали тие мерки уште се на сила. Кога граѓаните би биле информирани за тоа, не би живееле во психоза дека нешто се подготвува, но не заради закани однадвор туку заради состојбите внатре.

Особено, ако секоја вечер слушаат повици дека ќе се оди до крај, дека ќе има пресметка, дека некому ќе му се суди… Не доаѓаат овие повици туку така, случајно. Нахранети се од одреден центар со најави дека „ќе има пресуди за велепредавство, за уривање на државниот поредок и ред други санкции против предавници, соросоиди, платеници“.

Лесно е на општествениот хоризонт да се направи „патриотска промоција“ од ваков тип, да се најдат патриотски каскадери за таа улога, а проблемите да се прокнижат како дело на домашни извршители и странски налогодавци, како единствена закана за општествената хармонија. Ваквите тези се крајно опасни и неодговорни кога не кореспондираат со вистината, а метафорите за странски замешателства се типичен речник на политичари со авторитарни тенденции.

Тие тези јасно укажуваат на намера за правна или физичка репресија врз протагонистите на демократските процеси, постапки кои треба да имаат продолжено дејство и ефект врз сите кои евентуално би се дрзнале да помислат на какви било промени. За таа цел, повикувањето на наводна одбрана на државата од надворешни и внатрешни непријатели, е камуфлажа за присилно држење на граѓаните во целосна пасивност и отсуство на интерес за начинот на кој се раководи земјата.

Целата колумна на Катерина Блажевска објавена на Призма прочитајте ја тука

ПОВРЗАНИ ВЕСТИ

e