Искршена ограда и дотрајани клупи. Зеленилото се изгубило меѓу догорчињата од цигари. Дотрајани фотелји, излупени ѕидови, искршени врати. Ова е првата слика од Домот „11 Октомври“ каде што со години се донира за штитениците, а нема никаков резултат. Првото прашање што се наметнува е каде завршувале парите на граѓаните и многуте донатори ако Домот останал непроменет како пред речиси сто години?
Оваа институција е дом за 50-ина деца. Но, државата за нив е маќеа. Прв човек на Домот до пред една седмица беше директорката Ристенка Атанасова. Осум години задолжена за социјалната и здравствената заштита на штитениците, донациската сметка и фондовите, ресурсите и условите.
Ладните ходници на Домот, каде што е оставен истрошоениот мебел, прашината по прозорците и пајаковите мрежи, заедно со влагата по ќошовите, не оставаат впечаток дека оваа установа е специјализирана за грижа на децата без родителска грижа. Екипата на „Макфакс“ можеше да ги забележи и догорчињата од цигари во собите, ниското ниво на хигиена, но и празните кујни каде што, наместо шест стола со маса, има дотрајана врата, која своето место си го нашла потпрена на немолерисаните ѕидови. Во просториите, освен вратите, кои практично не се затвораат, има и искршено огледало, кабли што се развлекуваат по ѕидовите, скршени стакла, но и прекинувачи кои се надвор од функција. Низ прозорците, наместо зеленило и поглед кон булеварот, отпадоци расфрлани низ дворот.
Лошата состојба ја потврди и стручниот надзор кој бил испратен лани од техничката министерка за труд и социјална политика, Фросина Ременски. Од Министерството на 11.11.2016 година било наложено да се изврши механичко чистење и дезинфекција на целиот објект, молерисување, но и санирање на оштетениот мебел. Подобрувањето на хигиената и поправката на санитарните јазли биле меѓу последните точки по кои директорката требало да постапи. Иако Атанасова писмено била известена за недостатоците, таа не ја подобрила состојбата со образложение дека Домот нема пари за тоа.
Целата сторија на “Макфакс” на следниот линк