Во октомври лани, Силвана Бонева, членка на Државната изборна комисија (ДИК) од ВМРО ДПМНЕ прва го откри наводниот скандал дека недостасуваат печати во депото на комисијата сместено во касарната Илинден. Тоа се печати на кои е напишан бројот на гласачкото место, а се удираат на гласачките ливчиња. Тоа значи дека колку гласачки места има во одредена општина има толку и печати.
Членовите на власта во Изборната комисија на почетокот тврдеа дека недостасуваат сите 45 печати од гласачките места во Бутел. Потоа дека снемало и печати од Сопиште, Брвеница, Липково и уште неколку општини.
Иако со овој наводен скандал се крена фама во предизборието и се предизвика конфронтација меѓу членовите во ДИК, на релација опозиција- власта, сепак случајот останува незавршен и некомплетно истражен од институциите.
Со оглед дека оваа сторија ќе докаже дека печатите од ДИК воопшто не исчезнале, туку сето тоа било инстант измислица, логично е прашањето кому и зошто му требаше лагата со печатите и каков интерес кријат партиите од власта?
КОМИСИЈАТА ЗА ПОПИС ЈА ВОДЕЛ ВОЗАЧОТ НА СУБХИ ЈАКУПИ
Изборниот материјал, како и печатите на ДИК од сите избирачки места во сите општини се под воена заштита во касарната Илинден, во објектот кај армиските Ренџери. Таму безбедноста е голема- прво легитимираат и проверуваат на главниот влез, а потоа имало уште една контрола пред самиот објект во кој се сместувале материјалите, кутиите за гласање и печатите по завршување на изборите, се до наредните.
Извори од ДИК информираат дека од 2001-та до 2016-та таму неограничен пристап имало едно лице, Љупчо Стружанчев, одговорен за депото, инаку вработен во Собранието на РМ, кој на сите избори бил во помошното тело на ДИК задолжено за безбедноста на изборниот материјал. Тој имал и посебни овластувања и соработка со воената полиција, односно можност кога сака да влезе во магацинот со изборни материјали. Тој практично беше првиот и единствениот што настрада откако членовите на ВМРО ДПМНЕ и на ДУИ во ДИК искреираа лажна афера дека му недостасуваат печати.
По неколку месеци од завршување на изборите Макфакс истражуваше и преку вработени во ДИК ги пронајде извештајот на Комисијата формирана од ДИК која направила попис и наводно констатирала дека недостасуваат печатите, записниците за примопредавање на избирачкиот материјал и писмото кое Стружанчев го има испратено до претседателот на ДИК, Александар Чичаковски.
Целата документација потврдува дека печатите не се украдени и се кај ДИК, но ако е така зошто ДИК, или истражните органи како Јавното обвинителство не покренат постапка за пласирањето на лажната афера и зошто не се утврди кому му беше неопходна промена на одговорната функција во депото, онаа на Струженчев?
Комисијата за попис во депото имала четворица членови, претседател бил Вели Абдија, возач на членот на ДИК, Субхи Јакупи, а други двајца биле вработени во ДИК со договор на дело. Нивниот увид во магацинот е направен без присуство на овластениот Струженчев. Откако избројале се што имале на увид членовите на комисијата за попис во извештајот утврдиле дека недостасуваат печати од неколку општини, некаде по еден до два, некаде сите комплет.
Е сега, како е можно комисијата да утврдила дека недостасуваат печатите, ДИК да расправа за тоа, Стружанчев да биде отстранет, а при тоа фактичката состојба укажува дека сепак печатите се тука? И пострашното- зошто ништо не се презема понатаму, дали против членовите на комисијата или против членовите на ДИК кои имаа став дека печатите се украдени и тоа го пласираа во јавноста?
ПЕЧАТИТЕ СЕ ВО ДИК, А ПОПИСНАТА КОМИСИЈА ГИ БАРАЛА ВО ДЕПОТО
Дали намерно или од незнаење Комисијата за попис самата направила грешки при броењето и при споредување на материјалите, доколку воопшто го правела тоа, а требала да го прави.
Имено, од општина Бутел навистина ги немало сите 45 печати колку што има гласачки места во оваа скопска општина. Тоа и го заклучила комисијата во извештајот. Но, ако сакала, а можела и требала, комисијата да го провери Записникот за примопредавање на избирачкиот материјал потпишан по завршување на претходните избори, оние во 2014-та. Во него се наведува дека општинската изборна комисија од Бутел на одговорното лице од депото на ДИК му доставува 110 гласачки кутии, но дека сите 45 печати се предадени во ДИК заедно со резултатите од гласањето.
На записникот, како потврда дека печатите се предадени во ДИК наместо во депото, се потпишани двајца членови на општинската изборна комисија. Ова значи дека комисијата за попис иницирана од Бонева и Јакупи требала да го има записникот на увид, а може и го имала, за да знае дека не може во извештајот да нотира дека недостасуваат печатите во Бутел, уште повеќе ако се знае дека записникот уште во 2014-та е предаден во ДИК.
Слично е и со печатите од општинската изборна комисија во Пласница.
Комисијата за попис утврдила дека сите девет печати недостасуваат, иако во Записникот за примопредавање јасно е нотирано дека по завршување на изборите во 2014-та изборната комисија во Пласница ги предала печатите во подрачното одделение на ДИК.
Ако и за ова ДИК била известена и знаела дека печатите се во кичевската комисија, а не во депото како и зошто дозволила Комисијата за попис товарот да го стави врз Стружанчев и тој да биде повлечен од одговорната функција во депото?
Целиот текст на Љубиша Арсиќ, прочитајте го на Макфакс